Zbliżający się okres świąteczny, to czas nadmiernych wydatków nie tylko związanych z prezentami dla najbliższej rodziny i przyjaciół. Mentalność człowieka wskazuje na to, że bardzo często kierujemy się zasadą: „Zastaw się, a postaw się” która powoduje, ze często jesteśmy zmuszeni po alternatywne źródła dodatkowej gotówki. Zastanawiając się co zrobić i jak wybrnąć z trudnej sytuacji finansowej spotykamy się z ogłoszeniami o pożyczkach zwanych chwilówkami. Tego rodzaju pożyczki straszą nas na co dzień swoimi ogłoszeniami na każdym słupie, przystanku autobusowym, klatce schodowej czy ulicy, gdzie dostajemy papierowe reklamy, gdzie możemy znaleźć i jak łatwo sięgnąć po właśnie taki rodzaj pożyczki.
Na co dzień rzeczywiście takie reklamy nas odstraszają, często denerwują i wprawiają w frustrację, jednak czas świąt to czas dodatkowych wydatków a kwota 2 tysięcy złotych na pewno została by dobrze zagospodarowana. Czytając dalej, można takie zobaczyć wiele atutów, którymi szczycą się chętni do udzielenia nam pożyczki, czas który potrzebujemy na popisanie umowy jest nie dłuższy niż 15 minut – super przecież przed świętami cały czas trzeba się spieszyć, a dodatkowo zbędnym papierkiem jest zaświadczenie o zarobkach i niezyskiwanym miesięcznym dochodzie, przypadającym na mieszkańca gospodarstwa domowego, wystarczy jedynie dowód osobisty. Takie głośno krzyczące reklamy z telebimów i odbiorników radiowych często przyprowadzają, masy chętnych, którzy pragną skorzystać z tak prostej i niepowtarzalnej oferty, która znacznie ułatwi nam związanie końca z końcem podczas nadchodzących świąt.
Jednak pożyczki chwilówki, to nie tylko same plusy. Minusy, o których nie zostaliśmy powiadomieni podczas słuchania reklamy radiowej czy podczas czytania ulotki, którą otrzymaliśmy na ulicy to między innymi bardzo wysokie oprocentowanie takiego kredytu, które nieraz znacznie przewyższa sumę, która została pożyczona. Oczywiście nie należy wszystkich klasyfikować w jeden kanon, natomiast podstawą takiego rodzaju umów pożyczkowych jest dokładne przeczytanie, i zasada ograniczonego zaufania. W przeciwnym przypadku może być już za późno pozostanie tylko płacz i zgrzytanie zębami.
